"Running 10k Straight Through Hasselt on the 9th October 2011!"

http://sport.be.msn.com/runningtour/dwarsdoorhasselt/2011/nl/

 It's not something that crops up in every day conversations: "My cousin has just recently laid her 10 year old son to rest."  The reason, however inexplicable, is not something that easily dissipates: "His little body tried to conquer a tumor; one that was deeply imbedded in his brain."

My path has crossed several individuals who have (had) to fight off a form of this disease in one way or another:  "My gran suffered from lung cancer, a friend got treated immediately after discovering a malignant lump in her breast, an ex-colleague is currently recovering from the aftermath of throat surgery..."  but never has a situation presented itself so abrupt and so final.

To me, that is just not on!  For the inability to help, the not making sense and the sake of such infallible impact on such a vulnerable life, I am going to do 'something' to make a difference...  It may only be a small step, but by running 10k, I am hoping to raise a little to help those in search for a solution forward.

Please, if you can - don't wait until this disease sits on your doorstep - sponsor me, not for the heavy breaths that I'll have to take on the day of my run, but for the incredibly brave and honourably painful ones that Jan has had to make through his suffering. 

"Thank you!"

Dutch translation

Het is geen onderwerp waarover je toevallig begint te praten: "Mijn nicht heeft zo pas haar tien-jarig zoontje ten ruste moeten leggen."  En de rede, hoe onverklaarbaar het ook mag zijn, is niet iets dat gemakkelijk verdwijnt: "Zijn klein lichaampje probeerde het gevegd tegen een tumor te strijden; eentje dat diep in zijn hersenen begraven lag."

Mijn pad heeft al verschillende mensen gekruist die op een of andere manier tegen deze ziekte hebben moeten vechten: "Mijn grootmoeder leidde aan longkanker, een vriendin werd onmiddelijk behandeld na het ontdekken van een kwaadaardig gezwel in haar borst, een collega is momentaal aan het herstellen van een operatie aan haar keel..." maar nog nooit heeft zo'n abrupte en definitieve situatie zich voorgesteld!

"Ik vind dat zoiets niet kan!"  Voor 'het onvermogen' in het helpen, 'het onbegrijpbare' van zo'n toestand en 'de onfeilbare invloed' op zo'n kwetsbaar leventje; wil ik 'iets' doen om toch maar enig veschil te maken.  Het mag dan ook maar een kleine poging zijn, maar door 10 km te lopen, hoop ik een klein beetje geld in te zamelen om zo de mensen, die dagelijks achter een oplossing zitten te zoeken, bij te staan.

Daarom vraag ik u, moest het lukken, om mij daarin te steunen.  Wacht niet totdat de ziekte aan uw voordeur komt te staan...  Sponsor mij (niet voor de diepe ademhaling die ik tijdens het lopen moet ondergaan, maar) voor de ongelooflijke dappere en de eervolle pijnlijke stappen die Jan tijdens zijn ziek zijn heeft doorstaan.

"Ik zal je voor eeuwig dankbaar zijn!"